Interimtraject krijgt coaching als vervolg
"Ze heeft mijn blik verruimd"
Begin vorig schooljaar werd voormalig leerkracht Ronald Roovers benoemd tot directeur van katholieke basisschool Het Schateiland in Utrecht. Om hem te helpen met de dagelijkse gang van zaken en om hem goed te positioneren, werd interimmer Mariët Schilperoort van B&T naast hem aangesteld. Vanaf dit schooljaar werkt Roovers zelfstandig. Hoe vergaat het hem als schooldirecteur tot nu toe?
“Het bevalt me uitstekend”, vertelt Roovers meteen als hij wordt gevraagd naar zijn ervaringen als beginnend schoolleider. “Maar ik ben bepaald niet alleen, hoor. Nu Mariët niet meer mijn naaste collega is, heb ik andere mensen om mij heen verzameld. Ik hoef dus ook nu niet alles zelf te doen. Ik heb een prima MT en daar kan ik goed mee sparren. Bovendien zoek ik dit jaar meer contact met de andere schoolleiders binnen ons bestuur, de Katholieke Scholenstichting Utrecht. We hebben vaste momenten waarop we elkaar zien, maar ik bel ook wel eens iemand op als ik ergens tegenaan loop.”
Nieuwe weg
Roovers heeft in zijn eerste jaar als zelfstandig schoolleider al diverse mooie momenten mogen beleven, vertelt hij. “We zijn met het hele team een nieuwe weg ingeslagen, waarbij de leerkrachten meer verantwoordelijkheid krijgen. In het verleden hadden we losse werkgroepjes voor onderwijsinhoudelijke zaken. Nu werken we met vijf leerteams van elk acht of negen leerkrachten en onderwijsondersteuners. Zij denken samen na over waar we staan als school, waar we goed in zijn en waar ruimte ligt voor ontwikkeling. Ze onderzoeken dat zelfstandig en gebruiken daarbij onze schooldata, zoals de toetsresultaten van de kinderen.”
Roovers heeft deze manier van werken bewust geïnitieerd: “Leerkrachten zijn professionals en kunnen heel goed aangeven hoe het onderwijs moet worden gegeven. Dat gebeurde voorheen niet op schoolniveau, maar alleen in de klas. Ik vind dat zonde. We streven nu een heldere pedagogische en didactische lijn na in de school en dat doen we door met elkaar het gesprek daarover te voeren, zodat onze leerlingen veel beter tot leren komen.” Hij vond het wel spannend om dit te initiëren: “Het vergt een andere manier van denken. Veel mensen pakken dat meteen op, anderen willen graag dat de schoolleider kaders aangeeft. Ik heb bewust pas later gezegd wat mijn ideeën zijn, omdat ik leerkrachten en onderwijsondersteuners eerst vrij wilde laten nadenken over welke stappen bij onze school passen.”
Lastig
De begeleiding door interimmer Mariët Schilperoort vorig jaar heeft ervoor gezorgd dat Roovers een goed overzicht had wat hem in zijn eerste jaar als zelfstandig schoolleider te wachten zou staan. Er zijn dan ook geen echte tegenvallers geweest. Omdat hij ook de opleiding schoolleider vakbekwaam volgt, merkt hij wel dat zijn dagen goed gevuld zijn. “Vorig jaar had ik nog een dag studieverlof en dat heb ik nu niet meer. Daar heb ik bewust voor gekozen omdat ik vind dat ik op school moet zijn. Ik ga nu alleen naar de vaste studiedagen van mijn opleiding. Mijn dagen zijn daardoor langer en intensiever. Ook daarom is het belangrijk dat ik op school mensen om me heen heb die de dingen doen waar ze goed in zijn – en die ik dus niet per se zelf hoef te doen.”
Delegeren is iets waar Mariët Schilperoort hem vorig jaar al mee heeft geholpen, zegt Roovers: “Ze zei dan ‘hoort dat bij jou of kan een ander dat ook doen?’. Ik heb soms de neiging dingen zelf te gaan doen, maar je moet ook erop kunnen vertrouwen dat andere mensen de dingen die je afspreekt met elkaar, gewoon goed doen.”
Schilperoort heeft Roovers meer dingen bijgebracht die hem dagelijks helpen: “Ze heeft mijn blik verruimd. Als leerkracht zie je dingen soms maar van één kant. Mariët heeft me geholpen meerdere oplossingen en mogelijkheden te zien. De eerste optie die je ziet, is nooit de enige.”
Primus inter pares
Vindt Roovers het lastig dat hij nu schoolleider is op de school waar hij eerst leerkracht was? “Nee, beslist niet. Als ik dat moeilijk had gevonden of als ik had ingeschat dat veel van mijn collega’s daar moeite mee zouden hebben, had ik niet gesolliciteerd. Daar heb ik van tevoren goed over nagedacht.” Voor de klas staan mist hij niet: “Daarom denk ik ook dat het voor mij een hele logische stap is geweest.”
De stap die hij binnen de school heeft gemaakt, heeft zelfs voordelen, vindt Roovers: “Ik ken de mensen op mijn school al vrij goed. Ik weet hoe ik iedereen moet benaderen.” Dat heeft het geven van meer verantwoordelijkheid aan leerkrachten wellicht vergemakkelijkt, schetst Roovers: “Omdat ik weet met wie ik werk, kan ik goed inschatten hoe groot de stappen kunnen zijn die we willen maken.”
Coaching
Hoewel werken en een opleiding volgen hard werken is, wil Roovers zich in de toekomst verder gaan bekwamen. “Bijvoorbeeld in gesprekstechnieken, dat lijkt me voor mijn functie heel handig.” Met Mariët Schilperoort zal hij de samenwerking de komende maanden een vervolg geven in de vorm van een coachingstraject. “We hebben net de intake gehad. Een coach leek me een mooie manier om mij verder te ontwikkelen. En omdat Mariët mij en de school al kent, zal ze sneller dan een ander mijn beperkingen en blinde vlekken zien en me vast goed kunnen helpen.”
Ook Schilperoort is enthousiast over het feit dat de samenwerking wordt vervolgd: “Vorig jaar had ik als ervaren schoolleider een voorbeeldrol naast Ronald; we bespraken veel dingen samen voor en hij kon bij mij afkijken hoe ik dingen deed. Dat ging al snel heel goed. Met name de manier waarop hij zijn leiderschapsrol op zich nam, heeft me positief verrast. Hij deed dat heel naturel. Ik heb me dan ook steeds verder teruggetrokken en was geleidelijk aan steeds minder dagen per week in de school. Nu gaan we in een andere rol met elkaar verder, als coach en coachee. Het gaat nu echt om Ronald zelf en over hoe hij zich verder ontwikkelt. Ik zie daar naar uit.”