Eind 2014 riep Sander Dekker Nederland op om mee te denken over de inhoud van het onderwijs van de toekomst. Aanleiding voor een betoog over verantwoordelijkheid en vertrouwen.
Hoe vertaal je de resultaten van kwaliteitsonderzoeken effectief naar beleid en de praktijk? Als je erin slaagt de uitkomsten van onderzoek te delen, als je daaraan acties kunt verbinden en als je daar weer draagvlak voor kunt krijgen, is onderzoek zo veel meer waard! Het Atlas College slaagde daarin.
In het onderwijsbestuur, het onderwijsmanagement en de dagelijkse praktijk wordt steeds vaker gesproken over vertrouwen. Op alle niveaus is er behoefte aan. Niet zonder reden: vertrouwen doet ertoe!
De studenten en docenten in het Maagdenhuis verwijten het universiteitsbestuur dat het te ver is afgedreven van het hart van de universiteit. Deze universiteit is niet de enige plek waar spanning bestaat tussen bestuur en beroepspraktijk.
Op welke manieren kunnen professionals in het onderwijs leren van elkaar? Deze intrigerende vraag wint aan actualiteit. Harm Klifman en Gabriëlle Hoolwerf publiceerden hierover een serie van vier artikelen.
Het aantal zwakke scholen is in het afgelopen jaar gedaald. Maar als je ‘geen zwakke school’ bent, ben je dan automatisch ook een ‘goede school’? Nee, we stimuleren steeds nadrukkelijker verbetering op álle scholen. Dat vraagt een andere manier van kijken, van ‘letten op wat niet werkt’ naar ‘weten wat werkt!’
Natuurlijk, een kwaliteitsonderzoek kun je volledig uitbesteden, maar dat past niet bij de visie van Stichting Kindante, die veel expertise in eigen huis wil hebben.
Onderwijsorganisaties zijn op zoek naar een concrete aanpak om duurzame inzetbaarheid effectief te vergroten. Uiteraard willen ze ook weten wat het oplevert. Een vitaliteitstraject leidt tot meetbaar én voelbaar resultaat.
Doe ik nog dat wat nodig is? Het is een vraag die elke bestuurder zich met enige regelmaat zou moeten stellen. Om scherp te blijven op zijn verantwoordelijkheid. En omdat ontwikkelingen van hem vragen dat hij meebeweegt en zijn rol aanpast aan de eisen van de tijd. Maar hoe beantwoord je die vraag?
Voor veel beroepen wordt de kwaliteit bewaakt doordat van overheidswege diploma-eisen zijn gesteld. Zo niet voor schoolleiders in het voortgezet onderwijs. “Een beroepsstandaard is daarom gewenst.”
De Sterrenschool in Apeldoorn draait alweer enige jaren met succes. Belangrijke pijlers: samenwerking met de kinderopvang, gepersonaliseerd leren en flexibele schooltijden. De Sterrenschool bewijst dat ingrijpende vernieuwing in het onderwijs haalbaar is. Toch gaat het niet vanzelf.
Sinds enkele jaren kent de sector speciaal onderwijs een door de sector zelf ontwikkelde en breed gedragen kwaliteitsnorm: de Kwaliteitsnorm Speciaal Onderwijs. Voldoet uw school al aan alle voorwaarden?
Op 18 september organiseerde B&T de werksessie ‘Kwaliteitszorg nu & later’. Floris Dekker, voorzitter van het college van bestuur van Stichting Openbaar Primair Onderwijs Rivierenland (OPO-R), was erbij en ging na afloop in gesprek met een verrassende ervaringsdeskundige.
Onlangs veegde Jan Kuitenbrouwer in NRC (3 juli 2014) de vloer aan met de opkomst van toezichthouders. ‘Een oneindige stoet van bebrilde vijftigers trekt aan ons voorbij, van geen van allen hebben we ooit gehoord, maar zij zijn het. De zomp.’
Bestuurders Gertjan van der Brugge (mbo) en Anton du Pont (vmbo) kennen elkaar goed. Ze zitten regelmatig samen aan tafel. In gesprek over de herinrichting van het vmbo en mbo in Zeeuws-Vlaanderen.
De laatste jaren verschijnen er regelmatig boeken waarin zorgen worden uitgesproken over de richting waarin het onderwijs zich ontwikkelt. Onder meer van filosofen, die zich zorgen maken over de ontwikkeling van het curriculum. Wat moeten, kunnen en willen we met hun analyses, vraagt Harm Klifman zich af.
“Excelleren heeft niet per se iets te maken met een gemiddeld hoog resultaat voor het centraal examen. Als je wilt weten of een school excelleert, moet je veel breder kijken dan het vaste curriculum en de cijferresultaten.”
Stedum, Wirdum, Garrelsweer… Kleine dorpen in de Noord-Groningse gemeente Loppersum. Aan de rand van het land. Waar de bevolkingskrimp hard toeslaat. Twee besturen sloegen de handen ineen en twee vrijwillige scholenfusies naderen hun voltooiing.
Vrijwel heel Nederland krijgt de komende jaren te maken met bevolkingskrimp. Voor het onderwijs betekent dat in de eerste plaats: dalende leerlingenaantallen. Met gevolgen voor de bekostiging en werkgelegenheid. Samenwerking en personeelsmobiliteit kunnen wellicht een antwoord bieden.
Steeds meer scholen, kinderopvangorganisaties, peuterspeelzalen en andere kernpartners experimenteren met andere vormen van onderwijs en opvang. In het speciaal (basis)onderwijs zijn integrale kindcentra echter nog zeldzaam. SBO De Evenaar in Nieuwegein is echter goed op weg.